هرانچه درباره نجف بهتر است بدانید
شهر نجف
هرانچه درباره نجف بهتر است بدانید: این شهر مرکز استان نجف است و از مقدسترین شهرهای شیعیان و مرکز قدرت سیاسی شیعیان در عراق بشمار میرود. نجف همواره محل تردد و اقامت زائران و نیز مشتاقان علوم دینی است که این عامل در رونق تجارت آن تأثیری بسزا دارد. این شهر مدت زیادی در مسیر کاروانهایی قرارداشته که برای انجام مناسک حج از راه خشکی عازم مکه ومدینه بودند. این ویژگی نیز در ارتباط نجف با شهرها و مراکز تأثیر زیادی داشته است.
مختصات جغرافیایی
نجف در ۱۶۰ کیلومتری جنوب بغداد در مختصات °۳۱٫۹۹ شمالی و °۴۴٫۳۳ غربی قرار گرفته و جمعیت آن ۵۸۵٬۶۰۰ نفر برآورد شدهاست. شهر نجف از لحاظ جغرافیایی در نزدیکی شهر کوفه قرار گرفتهاست. نزدیکی شهر نجف و کوفه به نحوی است که نمیتوان این دو شهر را از همدیگر مجزا دانست.
تاریخچه نجف اشرف
برخی از مورخان تاریخ پیدایش شهر نجف را قبل از اسلام می دانند و برخی دیگر وجود این شهر را تا پیش از قرن سوم هجری می دانند.
سکونت دائمی و پیدایش شهر نجف چه زمانی بوده است؟
یک عامل مهم، آشکار شدن قبر امیرمؤمنان علی (ع) و برپا شدن بارگاه و حرم آن حضرت است. نخستین بار در زمان امام صادق (ع) و به فرمان ایشان، قبر امیرمؤمنان آشکار گردید. قبر حضرت امیر (ع) پس از آن بر اثر سیل خراب گردید و تا زمان داوود بن علی عباسی به همان حال باقی بود و داوود آن را اصلاح کرد و روی آن صندوقی قرار داد. آن گاه دوباره، قبر شریف تخریب شد و هارون الرشید آن را بازسازی کرد و در سال ١٧٠ هجری گنبدی بر آن نهاد.
در سال ٣٣٨ هجری ابوعلی عمر بن یحیی، گنبدی سفید رنگ بر مزار امیرمؤمنان (ع) قرار داد و از آن پس، اتاقک هایی پیرامون آن مزار ساخته شد که متعلق به بینوایان شیعه بود. در اواخر قرن چهارم، شیعیان در آن جا خانه ها برپا کردند و آبادانی در اطراف حرم علوی، رو به گسترش نهاد.
پیاده روی اربعین
روز بیستم ماه صفر هر سال روز اربعین نامیدهمیشود و اغلب مسلمانان شیعه در سراسر جهان به عزاداری و برگزاری مراسم عزاداری میپردازند. مسلمانان همسایه با کشور عراق برای برگزاری مراسم به کشور عراق سفر می کنند و اغلب افراد پیاده تا کربلا می روند.
پیاده روی اربعین حسینی سالهای سال است که مورد توجه قراردارد و افزون بر شیعیانی که در عراق، ایران یا کشورهای همجوار قرار دارند، افراد بی شماری از راه های بسیار دور خود را به این راهپیمایی معنوی میرسانند تا در فضیلت آن شریکشوند و بتوانند این ایام پرفیض را با اشتیاقرسیدن به حرم سپریکنند.
راه های دسترسی به شهر نجف
نجف اشرف برخلاف شهر کربلا، دارای فرودگاه بین المللی می باشد، بنابراین مسافران به کشور عراق می توانند از طریق این شهر به شهرهای مجاور آن مانند کربلا سفر نمایند.
اعمال دهه اول محرم
اعمال دهه اول محرم – محرم یا محرمالحرام نخستین ماه از ماههای دوازده گانه قمری و از ماههای حرام است. این ماه پس از اسلام به دلیل نخستین ماه حرام، محرم نامگذاری و جنگ در این ماه تحریم شدهاست.
وقایع و حوادث فراوانی در ماه محرم رخ دادهاست که به برخی از آنها اشاره میکنیم:
از مهمترین حوادث و رویدادهای این ماه شهادت امام حسین (ع) در واقعه خونین و بزرگ قیام تاسوعا و عاشوراست. اسارت خاندان امام حسین (ع) در کوفه و شام، غزوه ذات الرقاع، فتح خیبر، عروج حضرت ادریس به آسمان، استجابت دعای حضرت زکریا (ع)، عبورحضرت موسی (ع) از دریا و غرقشدن فرعونیان در نیل و عذاب اصحاب، به خلافترسیدن عثمان، قتل محمد امین برادر مامون عباسی، قتل جعفر برمکی و انقراض آل برمک و دولت برامکه از دیگر اتفاقات این ماه است.
اعمال دهه اول محرم شامل دعاها، نمازها و روزهگرفتن و عزاداری برای امام حسین (ع) و یارانشان است؛
سوگواری محرم
سوگواری محرم عزاداریها و یادبودهاییاست که به مناسبت به شهادترسیدن امام حسین (ع) و جمعی از یاران ایشان در واقعه بزرگ کرب و بلا و در سال ۶۱ هجری قمری اتفاقافتاد. البته سوگواری برای امام حسین (ع) مختص ماه محرم نیست. در روزهای دیگرسال نیز با توجه به فرهنگ و رسم هر منطقه انجام و از روز نخست محرم آغاز میشود و در ظهر عاشورا به اوج میرسد. در غروب و شامگاه عاشورا، این سوگواری با عنوان مراسم شام غریبان ادامه پیدا میکند.
مراسمها
در روز دوازدهم محرم نیز مراسمی با نام سوم امام حسین (ع) برپا میشود. این مراسمها در روز شانزدهم محرم با نام هفتم امام حسین (ع) و بیستم صفر با نام اربعین ادامه پیدا میکند. مراسم سوگواری سومین امام شیعیان از دیدگاه شیعیان اهمیت بسیاری دارد و انجام آن عبادت است. سوگواری محرم در مکان های مختلف به صورتهای گوناگون انجام میشود. این مراسم علاوه بر ابعاد مذهبی، سیاسی و اجتماعی نیز اهمیت دارد. سوگواری شیعیان ایران در ماه محرم همواره به صورت خودجوش بوده است و حکومتها دخالتی در راهاندازی دستههای عزاداری و برپایی مجالس سوگواری نداشتهاند.
در روزهای عزاداری محرم چهره شهرهای بزرگ و کوچک ایران به صورت چشمگیری تغییر میکند و سیاهپوش میشود. بیرقها و علمهای سیاه و گاه سبزرنگ بر در و بام تکایا، مساجد، خانهها، موسسات، ادارات و معابر افراشته میشود. زن و مرد و پیر و جوان سیاه میپوشند و خصوصاً در ظهر عاشورا برخی چهرهها و موهایشان را گلآلود میکنند. در این ایام زنان و مردان در مساجد و معابر و تکایا جمع میشوند به سر و سینه خود میکوبند تا عزا برپا دارند.
درباره روز زیارت امام حسین علیه السلام :عرفه مطالعه کنید
اعمال روز و شب اول محرم الحرام
شب و روز اول ماه محرم دارای نماز و آداب خاصی است که در کتاب مفاتیحالجنان بیان شدهاست.
خواندندعای اول ماه، خواندننمازهای مستحبی و روزهگرفتن از مهمترین اعمال شب و روز اول ماه محرم است؛ از امام رضا (ع) منقولاست
رسول اکرم (ص) در اعمال دهه اول محرم در روز اول، دو رکعت نماز مىخواند. چون فارغ مىشد دستها را بلند مىکرد و این دعا را سه دفعه مىخواند:
اللَّهُمَّ أَنتَ الْإِلَهُ الْقَدِیمُ وَ هَذِهِ سَنَهٌ جَدِیدَهٌ فَأَسْأَلُکَ فِیهَا الْعِصْمَهَ مِنَ الشَّیْطَانِ وَ الْقُوَّهَ عَلَى هَذِهِ النَّفْسِ الْأَمَّارَهِ بِالسُّوءِ وَ الاِشْتِغَالَ بِمَا یُقَرِّبُنِی إِلَیْکَ یَا کَرِیمُ یَا ذَا الْجَلاَلِ وَ الْإِکْرَامِ یَا عِمَادَ مَنْ لاَ عِمَادَ لَهُ یَا ذَخِیرَهَ مَنْ لاَ ذَخِیرَهَ لَهُ یَا حِرْزَ مَنْ لاَ حِرْزَ لَهُ یَا غِیَاثَ مَنْ لاَ غِیَاثَ لَهُ یَا سَنَدَ مَنْ لاَ سَنَدَ لَهُ یَا کَنْزَ مَنْ لاَ کَنْزَ لَهُ یَا حَسَنَ الْبَلاَءِ یَا عَظِیمَ الرَّجَاءِ یَا عِزَّ الضُّعَفَاءِ یَا مُنْقِذَ الْغَرْقَى یَا مُنْجِیَ الْهَلْکَى یَا مُنْعِمُ یَا مُجْمِلُ یَا مُفْضِلُ یَا مُحْسِنُ
أَنتَ الَّذِی سَجَدَ لَکَ سَوَادُ اللَّیْلِ وَ نُورُ النَّهَارِ وَ ضَوْءُ الْقَمَرِ وَ شُعَاعُ الشَّمْسِ وَ دَوِیُّ الْمَاءِ وَ حَفِیفُ الشَّجَرِ یَا اللَّهُ لاَ شَرِیکَ لَکَ اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا خَیْراً مِمَّا یَظُنُّونَ وَ اغْفِرْ لَنَا مَا لاَ یَعْلَمُونَ وَ لاَ تُؤاخِذ ْ نَا بِمَا یَقُولُونَ حَسْبِیَ اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ آمَنَّا بِهِ کُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنَا وَ مَا یَذَّکَّرُ إِلاَّ أُولُوا الْأَلْبَابِ رَبَّنَا لاَ تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذ ْ هَدَیْتَنَا وَ هَبْ لَنَا مِنْ لَدُ نکَ رَحْمَهً إِنَّکَ أَنتَ الْوَهَّاب.
بهتر است در شب اول، بعضى از نمازهایى را که در این شب سفارش شدهاست به مقدار حال و توانایى خواندهشود. خواندن دو رکعت نماز شامل حمد و یازده بار قل هو الله احد در شب اول محرم دارای فضیلت و ثواب بسیار است.
بر اساس روایات روزه گرفتن در روز اول ماه همراه با کارهای خیر برابر عبادت یک سال است و فرد تا سال آینده محفوظ خواهد بود. مستحباست روزه تمام ماه گرفته شود و در مورد روزه تاسوعا و عاشورا روایت مخصوص داریم؛ اما احتیاط این است که روز عاشورا روزه گرفتهنشود ولى از خوردن و آشامیدن تا عصر خوددارى شود و آنگاه فرد چیزى بخورد یا بیاشامد.
اعمال روز سوم ماه محرم
روزهگرفتن: در روایت آمدهاست حضرت یوسف (ع) در این روز از چاه خارجشد. اگر کسى این روز را روزه بگیرد، خداوند مشکل او را برطرف و سختیها را بر او آسانمىکند.
اعمال روز نهم ماه محرم
زیارت حرم مطهر امام حسین (ع) در روز نهم محرم دارای ثواب و فضلیت بسیار است؛ اگر کسى در این شب در کربلا باشد و زیارت امام حسین (ع) را بجاآورد، خداوند متعال تا صبح او را آغشته به خون امام حسین (ع) و از جمله شهدا با آن امام حسین (ع) محشور فرماید.
اعمال روز دهم ماه محرم
شایسته است شیعیان در روز دهم محرم که روز شهادت امام حسین (ع) و روز مصیبت و حزن ائمه اطهار (ع) است، مشغول هیچ کار دنیوی نشوند. ولی به گریه و نوحه و مصیبت برای امام حسین (ع) و یارانشان بپردازند.
خواندنچهار رکعت نمازمستحبی در هر رکعت حمد و پنجاه مرتبه توحید؛ این نماز مطابق با نماز امیرالمومنین (ع) است. شایستهاست بعد از نماز، ذکر خدا و صلوات بسیار و بر دشمنان رسول الله (ص) آنچه در تواناست لعنت فرستادهشود.
براى شب دهم محرم دعا و نمازهاى زیادی با فضیلت هاى بسیار نقل شدهاست؛
از جمله آنها صد رکعت نماز هر رکعت خواندنحمد و سه مرتبه قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ و بعد از پایان نماز گفتنهفتاد مرتبه: سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّهَ إِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ است.
خواندندعای زیر جزو اعمال دهه اول محرم است و در روز عاشورا نیز توصیه شدهاست:
اللَّهُمَّ أَنتَ مُتَعَالِی الْمَکَانِ عَظِیمُ الْجَبَرُوتِ شَدِیدُ الْمِحَالِ غَنِیٌّ عَنِ الْخَلاَئِقِ عَرِیضُ الْکِبْرِیَاءِ قَادِرٌ عَلَى مَا تَشَاءُ قَرِیبُ الرَّحْمَهِ صَادِقُ الْوَعْدِ سَابِغُ النِّعْمَهِ حَسَنُ الْبَلاَءِ قَرِیبٌ إِذَا دُعِیتَ مُحِیطٌ بِمَا خَلَقْتَ قَابِلُ التَّوْبَهِ لِمَنْ تَابَ إِلَیْکَ قَادِرٌ عَلَى مَا أَرَدْتَ وَ مُدْرِکٌ مَا طَلَبْتَ وَ شَکُورٌ إِذَا شُکِرْتَ وَ ذَکُورٌ إِذَا ذُکِرْتَ أَدْعُوکَ مُحْتَاجاً وَ أَرْغَبُ إِلَیْکَ فَقِیراً وَ أَفْزَعُ إِلَیْکَ خَائِفاً وَ أَبْکِی إِلَیْکَ مَکْرُوباً وَ أَسْتَعِینُ بِکَ ضَعِیفاً وَ أَتَوَکَّلُ عَلَیْکَ کَافِیاً احْکُمْ بَیْنَنَا وَ بَیْنَ قَوْمِنَا (بِالْحَقِّ) فَإِنَّهُمْ غَرُّونَا وَ خَدَعُونَا وَ خَذَلُونَا وَ غَدَرُوا بِنَا وَ قَتَلُونَا وَ نَحْنُ عِتْرَهُ نَبِیِّکَ وَ وَلَدُ (وُلْدُ) حَبِیبِکَ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الَّذِی اصْطَفَیْتَهُ بِالرِّسَالَهِ وَ ائْتَمَنْتَهُ عَلَى وَحْیِکَ فَاجْعَلْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا فَرَجاً وَ مَخْرَجاً بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
مقتل خوانی، شب زنده داری، خواندنهزار مرتبه توحید، خواندنزیارت عاشورا معروفه، خواندنزیارت وارث و احیاگرفتن از اعمال دهه اول محرم است و فضیلت عبادت جمیع ملائکه و عبادت هفتاد سال را دارد. فرستادنهزار مرتبه لعنت بر قاتلان امام حسین (ع) و یارانشان هم از اعمال دهه اول محرم است.
عرفه:یکی از بافضلیت ترین ایام زیارت امام حسین علیه السلام
عرفه، یکی از بافضلیت ترین ایام زیارت امام حسین علیه السلام است. در زمینه زیارت امام حسین (ع) در روز عرفه، روایات زیادی از معصومین (ع) نقل شده است.
از بشیر دهان نقل شده است که:
به حضرت امام صادق (ع) عرض کردم که گاهی نمیتوانم به حج بروم , روز عرفه را نزد قبر امام حسین (ع) مىگذرانم.
امام فرمودند: کار خوبی میکنی، اى بشیر، هر مؤمنى که بامعرفت، به زیارت قبر امام حسین (ع) برود (در روزی بهجز روز عید) براى او ثواب بیست حج و بیست عمره مقبول و بیست جهاد با پیغمبر مرسل یا امام عادل نوشته میشود و هر که آن حضرت را در روز عید زیارت کند، برایش ثواب صد حج و صد عمره و صد جهاد با پیغمبر مرسل یا امام عادل نوشته میشود.
سپس امام (ع) میفرمایند: و هر که آن حضرت را در روز عرفه (بامعرفت به حقشان) زیارت کند، براى او ثواب هزار حج و هزار عمره پسندیده مقبوله و هزار جهاد با پیغمبر مرسل یا امام عادل خواهد بود.
بشیر از امام سؤال میکند: ثواب موقف عرفات چگونه نصیبم میشود؟
پس آن حضرت (مانند فرد خشمناک) به او نگاه میکنند و میفرمایند: اى بشیر، هرگاه مؤمنی در روز عرفه، به زیارت قبر امام حسین (ع) برود و در نهر فرات غسل کند و سپس بهسوی قبر آن حضرت برود، حقتعالی از براى او به هر گامى که برمىدارد، حجى که با همه مناسک به عمل آورده باشد، بنویسد.
بشیر در ادامه میگوید: چنین گمان دارم که فرمود و عمره وغزوه .
و در احادیث متعددی به این نکته اشاره شده است که خداوند در روز عرفه اول بهسوی زائران قبر امام حسین (ع) مینگرد.
در روایت معتبر دیگری از رفاعه آمده است که:
حضرت صادق (ع) به من فرمود که: امسال حج انجام دادی؟
گفتم: فدایت شوم، مالی نداشتم که به حج روم ولیکن عرفه را نزد قبر امام حسین (ع) گذراندم.
امام صادق فرمود که: تو هیچ کوتاهى نکردى… و اگر که کراهت نداشتم که مردم حج را ترک کنند، حدیثى براى تو مىگفتم که هرگز زیارت قبر آن حضرت را ترک نکنى.
پس امام ساعتى ساکت شدند و بعدازآن فرمودند که: پدرم به من خبر داد که هر کس بهسوی قبر امام حسین (ع) بیرون رود و عارف به حق آن حضرت باشد و با تکبر نرود، هزار ملک از جانب راست و هزار ملک از جانب چپ، همراه او مىشوند و برای او ثواب هزار حج و هزار عمره که با پیغمبر یا وصى پیغمبر انجام داده باشد، نوشته میشود.
منبع: karbobala.com
اذان صبح در حرم حسینى
اذان صبح در حرم حسینى
سالها رسم بر این است که دقایقى پیش از اذان صبح از منارههاى اعتاب مقدسه در عراق، نداى إشرب الماء هنیئا … را با صدایی زیبا سر داده که نشان از پایان سحر و نزدیکى به اذان صبح را دارد. در این راستا همواره این نداى یاد شده که از منارههاى حرم مطهر اباعبدالله علیهالسلام پخش مىگردد، با دیگر نداى اشرب الماء سایر عتبات متفاوت است. در این هنگام بیان کننده این ندا اشعارى محزون و تأثر آور را به زبان آورده که گویاى تشنه لب بودن فرزند حضرت زهرا (ع) ویارانش در روز عاشورا است.
در این لحظات است که دیدگان اغلب حاضرین در آستانه حسینى اشک بار شده وصداى گریه دلباختگان سالار شهیدان در فضا منتشر مىگردد.
خداوند روزى شما عزیزان نموده و این لحظات لرزاننده از مصیبت و تشنگى را در نزدیک اذان از منارههاى آستانه حسینى بشنوید.
گوش کنید و به یاد تشنگى حضرت و کودکان، دیده تر کرده و دست به دعا بردارید:
اشربَ الماءَ هنیئاً یا محب
واجری دمع العین حزناوانتحب
للحسینِ السبطِ فی جنبِ الفرات
مات عطشانا شهیداً محتسب
اشربَ الماءَ هنیئاً واذکر السبط الحسین
رأسهُ الطاهرُ یتلو سورُ الحقِ المبین
وأبیحت حرماتُ المصطفى الهادی الأمین
بمصابٍ للحسینِ قد بکتهُ الخافقین
اشربوا الماءَ هنیئاً واذکروا سبط الرسول
واذرفوا دمعاً وعزّوا أمهُ الطهرُ البتول
انبؤوها بعزاءٍ کیفَ داستهُ الخیول
رأسهُ الطاهرُ فوقَ الرمحِ فی الشامِ یجول
اخبروها بحسینٍ جثهٌ فوقَ الرمال
وعلى الرمحِ الطویل رأسهُ الدامی یمال
اخبروها بأنینٍ سبیت أسمى عیال
منبع:http://karbobala.com
زیارت امام حسین علیه السلام در ماه مبارک رمضان
زیارت امام حسین علیه السلام از اعمالی است که در اکثر ایام سال بدان اشاره شده و فضائل زیادی برای آن برشمردهاند. یکی از این ایام٬ ماه مبارک رمضان است که فضیلت زیارت امام حسین علیه السلام در آن، علیالخصوص شب اول٬ نیمه و آخر ماه و همچنین شب قدر بسیار زیاد است.
شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان، ضمن زیارات امام حسین علیه السلام تحت عنوان زیارت چهارم از زیارات مخصوص امام حسین علیه السلام، به فضائل زیارت ایشان در ایام ماه مبارک رمضان اشاره نموده و با ذکر متن زیارت این مطالب را میآورند:
… چهارم زیارت شبهای قدر است بدان که احادیث در فضیلت زیارت امام حسین علیه السلام در ماه مبارک رمضان خصوص شب اول و نیمه و آخر آن و در خصوص شب قدر بسیار است و از حضرت امام محمدتقی علیه السلام نقل شده است که هر که زیارت کند امام حسین علیه السلام را در شب بیست و سوم ماه رمضان و آن شبى است که امید هست شب قدر باشد و در آن شب هر امر محکمى جدا و مقدر مىشود مصافحه کنند با او روح بیستوچهار هزار ملک و پیغمبر که همه رخصت مىطلبند از خدا در زیارت آن حضرت در این شب و در حدیث معتبر دیگر از حضرت صادق علیه السلام مروى است که چون شب قدر مىشود، منادى از آسمان هفتم از بطنان عرش ندا مىکند که حقتعالى آمرزید هر که را که به زیارت قبر حسین علیه السلام آمده و در روایت است که هر که شب قدر نزد قبر آن حضرت باشد و دو رکعت نماز گزارد نزد آن حضرت یا آنچه میسر شود و از حقتعالی سؤال کند بهشت را و پناه برد از آتش حقتعالی به او عطا فرماید سؤال او را و پناه دهد او را از آتش و ابن قولویه از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده که هر که زیارت کند قبر امام حسین علیه السلام را در ماه رمضان و بمیرد در راه زیارت از براى او عرض و حسابى نخواهد بود و به او بگویند که بدون خوف و بیم داخل بهشت شو .
منبع:http://karbobala.com
امامزاده سید محمد علیه السلام
تولد
امامزاده سید محمد، در حدود سال ۲۲۸ق در روستای صریا در نزدیکی مدینه متولد شد. بنا بر قول مشهور، او فرزند اول امام هادی(ع)و بزرگتر از امام حسن عسکری(ع) بود. مادرش حدیث (یا سلیل) نام داشت.
شایستگیهای اخلاقی
ابو جعفر، سید محمّد دارای اخلاق والا و ادب بسیار بود و این کمالات او را از دیگران متمایز میساخت تا آنجا که بسیاری از شیعیان بر این باور بودند که پس از امام هادی منصب امامت به او میرسد.
«الکلانی» درباره شخصیت او چنین میگوید:
-
- خدمت ابوجعفر، محمّد بن علی در آغاز شکوفایی و سن کم رسیدم و از او باوقارتر، بزرگوارتر، جلیلتر و پاکیزهتر ندیدم. در آن هنگام امام حسن عسکری- در حجاز- کودک بود و ابوجعفر او را بسیار میستود. ابو جعفر همواره ملازم برادرش امام حسن عسکری بود و از او جدا نمیشد حضرت نیز آموزش و تربیت او را به عهده گرفته از علوم، معارف و آداب خویش او را بهرهمند میساخت.
از آنجا که سید محمد شایستگیهایی داشت، شیعیان تصور می کردند وی امام بعدی است. اما پس از درگذشت وی در زمان حیات امام هادی(ع)، شیعیان با راهنمایی امام هادی(ع)، از جانشینی امام حسن عسکری (ع) در امر امامت آگاه شدند.
وفات
سید محمد در سال ۲۵۲ه.ق برای زیارت خانه خدا ، قصد سفر کرد. هنگامی که به قریه بلد (در نزدیکی سامرای عراق) رسید، بیمار شد و در ۲۹ جمادیالثانی درگذشت. شیعیان او را در همانجا دفن کردند. برخی احتمال مسموم شدن او از سوی عباسیان را مطرح کردهاند.
آستانه امامزاده سید محمد
مرقد سید محمد در شهر بلد از توابع استان صلاح الدین در ۸۵ کیلومتری شمال بغداد است و امروز یکی از زیارتگاههای شیعیان است.
از تاریخ بنای اولیه امامزاده، اطلاع دقیقی در دست نیست، جز این که در خلال تعمیراتی که در سالهای ۱۳۷۹ -۱۳۸۴ ق در این آستانه انجام گرفته چنین برمیآید که عمارت اوّل این آستانه متعلّق به قرن چهارم است که توسط عضدالدوله دیلمی انجام گرفته است. پس از آن در قرن دهم هجری، عمارت دوم، توسط شاه اسماعیل صفوی، پس از فتح بغداد انجام گرفت.
حمله تروریستی
شامگاه ۱۷ تیر ۱۳۹۵ش. مرقد سید محمد مورد حمله تروریستی قرار گرفت. نیروهای گروه تروریستی داعش ابتدا به سوی این مرقد خمپاره پرتاب کردند و سپس چند تروریست خود را در نزدیکی حرم به صورت انتحاری منفجر کردند.
کرامات
کرامات زیادی از سید محمد دیده شده است. میرزا حسین نوری در النجم الثاقب مینویسد:
-
-
-
- سید محمد، صاحب کرامات متواتر است. حتّی نزد اهل سنت هم معروف است. مردم عراق و حتی اعراب بادیه نشین نیز میترسند به نام او سوگند یاد کنند. اگر آنها را به برداشتن مالی متهم کنند، آن را برمیگردانند، ولی به سید محمد قسم نمیخورند.
-
-
زندگی و مزار حضرت قاسم علیه السلام
قاسم علیه السلام از فرزندان موسی بن جعفر علیهما السلام است، که مانند حضرت معصومه علیها السلام مقام و منزلتی رفیع نسبت دیگر فرزندان آن امام همام داراست.
مزار آن بزرگوار داراى قبه و بارگاهى باشكوه، در شهرى كه امروزه به «شهر قاسم» مشهور است، مىباشد. اين شهر در ٣۵ كيلومترى شهر تاريخى حلّه واقع شده كه جزو استان بابل عراق است. اين شهر بين شهرهاى حله و ديوانيه قرار گرفته و تا ديوانيه ۴۵ كيلومتر فاصله دارد و در مسير شهرهاى مقدس نجف و كربلا مىباشد.
قبر مطهر اين بزرگوار در قريهاى به نام «شوشه» يا «سورا» واقع بود كه اين منطقه در زمان حضرت قاسم، زراعى بوده و باغهاى بسيارى داشته، اما به سبب تغيير مسير اصلى آب فرات نزديك بود كه منطقه خشك و باير گردد. با دفن شدن حضرت قاسم در اين مكان و روى آوردن هزاران نفر از شهرهاى عراق به اين منطقه، براى همجوار شدن و زيارت آن بزرگوار، دوباره منطقه رو به آبادى گذاشت و روزبهروز آبادتر گشت؛ تا جايى كه امروز حرم مطهر حضرت در وسط شهر قرار گرفته و سطح آن، دو متر از سطح شهر بالاتر است. اين بارگاه ملكوتى باشكوه، يكى از زيارتگاههاى مهم و باصفايى است كه از دورترين نقاط كشور عراق، بلكه از سرتاسر جهان عاشقان اهل بيت (عليهم السلام) براى زيارت قبر اين فرزند بزرگوار حضرت امام موسى بن جعفر (ع) به آنجا مىآيند و مرقد مطهر او را زيارت مىكنند.
امروزه اين شهر در عراق جز با نام «شهر قاسم» شناخته نمىشود و طبق تصريح شخصيتهاى بزرگ حديثى و تاريخى مانند مرحوم علامه مجلسى و محدث قمى[۱] و ديگران ترديدى وجود ندارد كه محل قبر جناب قاسم بن موسى همين «شهر قاسم» كنونى است؛ ولى در ايران هم مكانهايى را محل قبر آن حضرت دانستهاند كه ريشه و اصلى ندارد؛ مانند روستاى «پيلر» در ۵٠ كيلومترى شهرستان كليبر در استان آذربايجان شرقى و كاشان و مهدىشهر سمنان، كه هيچ مدرك معتبرى براى اين مكانها ارائه نشده است و احتمال مىرود كه آن قبور مربوط به نوادگان ديگر حضرت امام موسى بن جعفر (ع) باشد. بعضى از نويسندگان تاريخ وفات آن حضرت را بيستودوم جمادى الاولى و بعضى اول ذىالحجه دانستهاند، ولى تاريخ دقيق و قابل اعتمادى به دست نيامده است.
نگاهى به زندگى برادر امام رضا (ع)
يكى از فرزندان بلافصل امام موسى بن جعفر (ع) جناب قاسم است. آن بزرگوار كه فرزند امام و برادر امام رضا و حضرت معصومه (عليهما السلام) مىباشد و هر سه از يك مادر مىباشند، داراى شخصيتى بزرگ و فضايلى بىشماره مىباشد كه بعضى از آنها در اين مختصر بيان مىشود.
قاسم در آيينه روايات
١. مرحوم كلينى در كتاب شريف كافى، در «كتاب الحجه» ، باب اشاره و نص بر امامت حضرت رضا (ع) در ضمن حديثى طولانى چنين آورده است:
امام هفتم (ع) به يزيد بن سليط فرمود: اى ابا عماره! من از منزل خود بيرون آمدم، در حالى كه فرزندم فلانى (يعنى امام رضا (ع)) را وصىّ و جانشين خود قرار دادم و در ظاهر پسران خود را هم شريك او كرد، ولى در باطن و واقع امام رضا (ع) جانشين من است و تنها او امام است، و اگر امر امامت و جانشينى در دست من بود، فرزندم قاسم را جانشين خود قرار مىدادم؛ به سبب علاقهاى كه به او دارم، ولى مسئله امامت مربوط به خداوند بزرگ است كه هركس را او بخواهد قرار مىدهد.[۲]
از اين فرمايش امام هفتم استفاده مىشود كه حضرت قاسم از نظر فضل و دانش و فضايل اخلاقى و آگاهى در حدى بود كه شايسته مقام امت بوده، ولى خداوند متعال هر طور صلاح بداند آنگونه عمل مىكند و امامت در اختيار اوست، نه به دست امام، و امام نيز پيرو فرمان الهى است، نه خواسته شخصى خود و روشن است كه امام (ع) مىخواسته با اين بيان شخصيت قاسم را بيان كنند؛ والا شايستگى امام هشتم براى امامت و انتخاب پروردگار، بديهى و روشن بوده است.
احتمال ديگر اين است كه شايد حضرت قاسم مسنتر از امام هشتم (ع) بوده و امام كاظم (ع) مىخواسته روشن كند كه بزرگى ايشان به جاى خود، ولى امامت و تعيين امام توسط پروردگار انجام مىگيرد.
٢. نيز ثقة الاسلام كلينى از سليمان جعفرى نقل مىكند:
(زمانى كه يكى از فرزندان امام هفتم (ع) بيمار و در حال احتضار بود) امام (ع) را ديدم كه به فرزندش قاسم فرمود: اى فرزندم! برخيز و بر بالين برادرت سورة والصافات صفاً را بخوان. حضرت قاسم شروع كرد به خواندن سوره؛ وقتى به آيه (أهُم أشدّ خلقاً أمّن خلقنا) رسيد، جوان از دنيا رفت. هنگامى كه پارچهاى روى او انداختند، يعقوب بن جعفر به امام عرض كرد: وقتى مرگ كسى نزديك مىشود، پيش ما مرسوم است كه سوره يس والقرآن الحكيم خوانده مىشود و شما به ما دستور مىدهيد كه سوره صافات بخوانيد؟ ! امام (ع) فرمود: اى فرزندم! سوره صافات پيش هيچ كس كه گرفتار و غمگين از مرگ است خوانده نمىشود، مگر آنكه خداوند بزرگ او را راحت و آسوده مىكند.[۳]
مرحوم محدث قمى پس از نقل دو حديث مزبور مىگويد: «از ملاحظه اين دو قبر معلوم مىشود كثرت عنايت حضرت امام موسى بن جعفر (ع) به قاسم» .
٣. امام هفتم (ع) حضرت قاسم را متولى صدقات خود بعد از على (بن موسى الرضا (ع)) و ابراهيم قرار داد. مرحوم كلينى در ضمن وصيتنامه امام موسى بن جعفر چنين آورده است:
وجعل صدقته إلى على و ابراهيم فإن انقرض أحدهما دخل القاسم مع الباقى منهما. . . ؛ امام هفتم (ع) سرپرستى صدقات خود را به على (بن موسى الرضا) و ابراهيم سپرد و اگر يكى از آنان از دنيا رفتند، قاسم با آن كسى كه باقى ماند، در سرپرستى وارد شود.[۴]
استحباب زيارت قاسم
۴. مرحوم سيد بن طاووس بر استحباب زيارت حضرت قاسم تصريح كرده و او را به مقام باعظمت حضرت ابالفضل العباس و حضرت على اكبر (عليهما السلام) نزديك مىداند و براى او و آن دو بزرگوار و كسانى كه در رديف آنها هستند، زيارتنامه ذكر كرده و چنين فرموده است:
«اذا أردت زيارة أحد منهم كالقاسم بن الكاظم أو العباس ابن اميرالمؤمنين أو على بن الحسين المقتول بالطّف، و من جرى فى الحكم فجراهم، تقف على قبر المزور منهم صلوات الله عليهم و تقول: السلام عليك أيّها السيّد الزكى. . .»[۵] ؛ هنگامى كه قصد زيارت يكى از فرزندان ائمه (عليهما السلام) را قصد كردى همانند قاسم بن امام كاظم يا عباس بن اميرالمؤمنين يا على بن الحسين كه در طف شهيد شدند و كسى كه موقعيت آنها را دارد كنار قبر آن كسى صد زيارت او را دارى ايستاده و مىگويى: سلام بر تو اى آقاى پاك و پاكيزه و. . .
زيارت قاسم در سيره علماء و مؤمنين
۵. سيره عملى علماى بزرگ هم بر اين بوده كه قبر حضرت قاسم را زيارت مىكردند. مرحوم محدث قمى مىگويد: قبر قاسم در هشت فرسخى حلّه است و مزار شريفش زيارتگاه عامه خلق است و علما و اخيار به زيارت او عنايت دارند.[۶]
از مرحوم سيد حسن صدر كاظمى هم نقل شده كه فرمود:
قبر قاسم بن موسى بن جعفر (ع) نزديك رودخانه «جربوعيه» شهر حله واقع شده و سيره علماى بزرگ اين بوده كه براى زيارت آن بزرگوار از نجف و كربلا به قصد زيارت او سفر مىكردند.
آيتالله حاج شيخ عبدالعلى فرهى هم كه از ياران نزديك امام خمينى \ است فرموده است:
امام خمينى علاوه بر زيارت امام على (ع) در نجف اشرف و امام حسين (ع) و حضرت ابالفضل به زيارت قبر حضرت قاسم هم مشرف مىشد.[۷]
و امروز هر زمان كه به زيارت آن بزرگوار مشرف گردى، خواهى ديد كه عده زيادى از مؤمنين به زيارت آن بزرگوار آمده و نسبت به او اداى احترام كرده و او را واسطه بين خود و خالق خود مىدانند و در كنار قبر او به راز و نياز مىپردازند.
هجرت و رحلت قاسم بن موسى (ع)
محدث جليل القدر علامه شيخ محمدمهدى مازندرانى درباره هجرت حضرت قاسم چنين مىنويسد:
زمانى كه خشم هارونالرشيد نسبت به فرزندان گرانقدر حضرت فاطمه (عليهما السلام) شديد شد و كار به جايى رسيد كه دستان آنان را قطع كرده و چشمهاى آنان را با آهن گداخته برمىكند و آنان را در ميان ديوار و ستونها گذاشته يا اينكه آنها را به شهرها پراكنده و تبعيد مىكرد، حضرت قاسم بن موسى بن جعفر (ع) يكى از آن فرزندان بود كه به طرف شرق حركت كرد؛ زيرا مىدانست جدش اميرمؤمنان در طرف شرق است.
او كنار شط فرات در حركت بود كه در اين هنگام ديد دو دختر روى خاك بازى مىكنند و يكى از آنها رو به ديگرى مىگويد: نه، قسم به حق امير صاحب بيعت غدير، مطلب اينطور نيست كه تو مىگويى و از او عذرخواهى مىكند. قاسم وقتى شيرينى زبان و منطق گواراى او را ديد، به او گفت: دختر منظورت از اين سخن كيست؟ دخترك در پاسخ گفت: منظورم كسى است كه با دو شمشير جنگ كرد و با دو نيزه ضربه مىزد؛ يعنى پدر حسن و حسين (عليهما السلام) ، على بن ابىطالب (ع) .
حضرت قاسم به او گفت: دخترم! آيا مرا به رئيس اين قبيله راهنمايى مىكنى؟ او گفت: بله، پدرم بزرگ آن قبيله است. پس او حركت كرد و قاسم هم پشت سر او راه افتاد تا به خانه آنان آمد و حضرت سه روز ميهمان آن خانواده شد و مورد احترام آنان قرار گرفت. روز چهارم كه شد حضرت به صاحبخانه چنين گفت: اى پيرمرد! من از كسى كه از رسول خدا (ص) شنيده بود شنيدم كه آن حضرت چنين فرمود: ميهمان سه روز ميهمان است و هرچه بيشتر بماند، صدقه مىخورد و من دوست ندارم صدقه بخورم و از تو مىخواهم كه كارى به من واگذار كنى تا آنچه را مىخورم، صدقه حساب نشود. پيرمرد گفت: كارى را براى تو در نظر خواهم گرفت. حضرت گفت: اجازه بده من در مجلس تو سقايى كنم و آب بدهم.
قاسم با اين وضع مدتى را در منزل آن پيرمرد مشغول به كار شد تا اينكه شبى پيرمرد براى قضاى حاجت بيرون آمد؛ ديد حضرت قاسم در حال ركوع و سجود و عبادت است؛ از اينرو قاسم در نظر او بزرگ جلوه كرد و محبت حضرت در دل پيرمرد جاى گرفت. هنگامى كه صبح شد، پيرمرد خويشان خود را جمع كرد و به آنان گفت: من تصميم دارم دخترم را به همسرى اين بنده شايسته خدا درآورم؛ نظر شما چيست؟ آنان هم گفتند خوب است. پيرمرد دخترش را به عقد او درآورد و حضرت مدتى پيش آنان ماند، تا اينكه خداوند از همسرش دخترى روزى او كرد. زمانى كه دختر سه ساله شد، حضرت قاسم دچار بيمارى شديدى شد و مرگش نزديك گرديد. پيرمرد كنار او نشست و شروع كرد به سؤال از حسب و نسب او و به او گفت: فرزندم! شايد تو هاشمى هستى. حضرت گفت: بله، من فرزند امام موسى بن جعفر (ع) هستم. در اين هنگام پيرمرد در حالى كه به سرش مىزد گفت: واى از پدرت امام موسى بن جعفر (ع) شرمندهام! حضرت فرمود: نه چنين نيست؛ باكى بر تو نيست اى عموى من! تو مرا گرامى داشتى و تو در بهشت با ما هستى. اى عموى من! پس هنگامى كه من از دنيا رفتم، مرا غسل بده و حنوط و كفن كن و دفنم نما و زمانى كه ايام حج تمتع رسيد، تو همراه دخترت و دختر سه سالهام به حج برو و پس از انجام مناسك حج، مسير خود را راه مدينه انتخاب كن. پس وقتى به دروازه شهر مدينه رسيدى، دختر سه سالهام را پياده كن و خودت و همسرت پشت سر او حركت كنيد تا اينكه او بر درب خانهاى توقف كند كه آن خانه، خانه ماست. پس او وارد خانه مىشود و در آن خانه كسى جز زنهاى بيوه وجود ندارند.
پس از اين سخنان، حضرت قاسم دار فانى را وداع كرد. پيرمرد او را غسل و كفن نمود و به خاك سپرد و منتظر شد تا ايام حج تمتع فرا رسيد و او و دخترانش و دختر قاسم به حج مشرف شدند. سپس راه مدينه را در پيش گرفتند. هنگامى كه به مدينه رسيدند، دختر حضرت قاسم را پياده كردند و او حركت كرد و پيرمرد و دخترش هم پشت سر او به راه افتادند، تا اينكه دختر سه ساله حضرت به درب خانهاى رسيد و وارد خانه شد و پيرمرد و دخترش پشت در خانه منتظر ماندند. در اين هنگام چند زن پيش دختر آمدند و دور دختر را گرفتند و گفتند: شما كه هستيد و اين دختر كيست؟ هرچه زنها مىگفتند شما كيستيد، آن دختر پاسخى جز گريه و زارى نمىداد، تا اينكه مادر حضرت قاسم بيرون آمد. وقتى نگاهش به چهره دختر افتاد، گريست و گفت: واى فرزندم! واى قاسم! قسم به خدا اين دختر، يتيم فرزندم قاسم است. زنها پرسيدند: از كجا شناختى كه او دختر قاسم است؟ ! پاسخ داد: چهره او را كه ديدم، فهميدم او قيافه قاسم را دارد. سپس دختر خبر داد كه جد و مادرش پشت در خانه هستند. نقل شده است وقتى مادر حضرت قاسم از رحلت او خبر يافت، بيمار شد و در غم فراغ او بيش از سه روز زنده نماند و به فرزندش پيوست.
علامه مازندرانى چنين ادامه مىهد:
قبر حضرت قاسم، فرزند امام كاظم (ع) مشهور است و در شش فرسخى شهر حله قرار گرفته و زيارت او مستحب است و از بعضى از علما خبرى شنيدم كه امام رضا (ع) فرمود: كسى كه نمىتواند مرا زيارت كند، پس برادرم قاسم را در سرزمين حله زيارت كند. علامه سپس مىگويد: ولى من اين حديث را نيافتم. [۸]
١) . شيخ محمدمهدى مازندرانى، شجره طوبى، ص ١۶۶، و قصة الكاملة لحياة الامام القاسم، ص ١٢، با اندكى تفاوت.
محقق جلد ١٠٣ بحار الانوار در پاورقى كتاب مىگويد: از امام رضا (ع) مشهور است كه فرمود: كسى كه نتوانست مرا زيارت كند، برادرم قاسم را زيارت كند؛ سپس مىگويد: البته من مدرك اين حديث را نيافتم؛ جز اينكه در حد استفاصه نقل شده؛ تا جايى كه بعضى از شاعران از جمله سيد على بن يحيى بن حسين از بزرگان قرن يازدهم، آن حديث را به شعر درآورده و آنطور كه در كتاب «بابليات» ج ١، ص ١۶٢ آمده، اشعار چنين است:
ايها السيد الذى جاء فيه و اذا لم يطق زيارة قبرى : يعنى اى آقايى كه در مورد او از راويان مؤثق و با سندهاى صحيح سخن است! به حق، از برادر تنى او چنين آمده است: من بهشت برين را براى كسى كه برادر مرا زيارت كند، بدون ترديد ضمانت مىكنم، و كسى كه توان زيارت مرا و رسيدن به قبر من برايش امكان ندارد، پس در عراق، قبر برادرم قاسم را زيارت كند و بر او مدح و ثنا بگويد.
[۱] علام مجلسى، بحار الانوار، ج ١٠٢، ص ٢٧۶، شيخ عباس قمى، منتهى الامال، ج ٢، ص ٢٣١.
[۲] كلينى، كافى، ج ١، ص ٣١۴، ضمن حديث ١۴ و بحار الانوار، ج ۴٨، ص٣١٠.
[۳] كافى، ج ٣، ص ١٢۶، ح ۵؛ بحارالانوار، ج ۴٨، ص ٣١٠؛ شيخ عباس قمى، منتهىالامال، ج ٢، ص ٢٣١.
[۴] كافى، ج ٧، ص ۵٧، ذيل حديث.
[۵] سيد بن طاووس، مصباح الزائر، ص ۵٠٣؛ و بحار الانوار، ج ۴٨، ص ٣١١.
[۶] منتهى الامال، ج ٢، ص ٢٣١.
[۷] در مصاحبه نگارنده و حجةالاسلام عبدالرحيم اباذرى با معظم له در سال ١٣٨٨.
[۸] بحار الانوار، پاورقى ٢٧۶.
تلاش آستان سیدالشهدا برای ثبت پیاده روی میلیونی اربعین در میراث فرهنگی یونسکو
پیاده روی اربعین حسینی، بزرگترین راهپیمایی مسالمتآمیز جهان است و مرکز تحقیقات و پژوهشهای آستان قدس حسینی درصدد است که این راهپیمایی بزرگ را در میراث فرهنگی یونسکو به ثبت برساند.
پیاده روی عظیم اربعین همه ساله با نزدیک شدن به اربعین سیدالشهدا روی می دهد، خیل عظیمی از مسلمانان، از سراسر جهان به سمت کربلا میروند و این امر سبب شده است که بزرگترین راهپیمایی مسالمتآمیز جهان، شکل بگیرد. مرکز تحقیقات و پژوهشهای آستان قدس حسینی به تازگی در نشستی با هیئتی از وزارت فرهنگ عراق اقدامات لازم برای ثبت پیادهروی اربعین در یونسکو را بررسی کرد.
در این نشست که ۲ روز به طول انجامید، پروندهی تهیه شده توسط مرکز تحقیقات و پژوهشهای آستان قدس حسینی برای ارسال به سازمان یونسکو بررسی شد.
همچنین کمیتههای مشترکی بین این مرکز و وزارت فرهنگ عراق برای تحقق شرایط لازم این پرونده تشکیل شد.
مرکز تحقیقات و پژوهشهای آستان مقدس امام حسین (ع) از سال ۲۰۱۳ در تلاش است که راهپیمایی اربعین حسینی را به عنوان بخشی از میراث معنوی عراق در لیست میراث فرهنگی و معنوی یونسکو به ثبت برساند.
شبکه رزرواسیون هتل های عتبات آمادگی دارد تا اقامتی آرام و آسوده را در این مکان مقدس برای شما رقم زند.
لیست لوازم ضروری برای سفر به عتبات عالیات
با آغاز ماه محرم ، بسیاری از مردم راهی سفر میشوند. برخی از خانواده این توفیق را دارند که در روز عاشورا یا اربعین مهمان آستان حضرت سیدالشهدا(علیه السلام) در کربلا باشند.
در ادامه لوازم ضروری که زائر در سفر به عتبات باید به همراه خود داشته باشد و لوازمی که به همراه داشتن آنها ضرورتی ندارد را میخوانید.
وسایل و لوازم ضروری و مجاز برای زائران
- گذرنامه
- پول ایرانی یا ارز ( صرفا به میزان مورد نیاز )
- لباس متناسب با فصل
- مهر ، تسبیح ، کتاب دعای کوچک ، ساعت
- حوله دستی ، حوله حمام ، ملحفه (۲عدد )
- لیوان نشکن
- دستمال پارچه ای یا کاغذی
- مسواک و خمیر دندان ، شانه یا برس کوچک
- پودر شوینده ،صابون، شامپو کوچک
- دمپایی، نخ و سوزن ، ناخنگیر ساده
- بیسکوئیت یا توت خشک درصورت تمایل(به مقدارنیاز )
- داروهای تجویزی توسط پزشک معالج ( به مقدار نیاز برای مدت سفر ) به همراه نسخه لاتین آن داروها
- کیف دستی ، ساک یا چمدان محکم قابل قفل شدن
- طناب پلاستیکی متوسط
- کیسه کوچک جهت گذاشتن کفش ها
- دوربین عکاسی یا فیلم برداری ساده درصورت تمایل
- تلفن همراه معمولی در صورت تمایل
- صندلی چرخدار ، عصا ، چتر در صورت نیاز
وسایل ممنوع یا غیر ضروری
- هر نوع مواد مخدر یا داروهای روان گردان
- دستگاه یا گوشی بیسیم
- شناسنامه ، گواهینامه رانندگی ، دفترچه بیمه و یا هر نوع کارت شناسایی رسمی و اداری
- هر نوع مدارک ، اسناد و اوراق بهادار
- طلا ، جواهر و هر نوع اشیاء زینتی گران بها
- کتاب غیر ادعیه ، نشریه ، پوستر و اوراق تبلیغاتی
- ۷قیچی و چاقوی بزرگ
- هر نوع مواد غذایی فاسد شدنی
- هر نوع لوازم و اشیاء به قصد فروش و به تعداد بیش از حد مصرف
- هر نوع ارز بیش از حد متعارف
- خریداری و حمل تلفن بی سیم با برد بلند
توصیه می شود همیشه خصوصا در سفرهای دسته جمعی از استعمال دخانیات پرهیز فرمایید .
عکاسی و فیلم برداری داخل حرم های شریف و دیگر اماکن زیارتی ممنوع است .
شبکه رزرواسیون هتل های عتبات آمادگی دارد تا اقامتی آرام و آسوده را در این مکان مقدس برای شما رقم زند.
اعلام مسیرهای گردشگری زیارتی عتبات عالیات در استان ایلام
با توجه به نزدیک شدن به ماه محرم و اربعین حسینی (ع) و مرزی بودن استان ایلام به عنوان دروازه عتبات عالیات مسیرهای مهم زیارتی عتبات عالیات این استان معرفی شد.
ادارهکل میراثفرهنگی، صنایعدستی و گردشگری استان ایلام، عبدالمالک شنبهزاده مدیرکل میراثفرهنگی مسیرهای مهم زیارتی این استان را اعلام کرد. وی گفت:
بیشترین گرشگران استان را گردشگران زیارتی عتباتعالیات تشکیل میدهند. بسیاری از مردم ایران تلاش میکنند حداقل یکبار در طول زندگی به عتباتعالیات عراق مسافرت کنند و استان ایلام بهدلیل داشتن مرزهای طولانی با عراق بهترین راه برای رفتن به عتبات عالیات محسوب میشود.
به گفتهی وی، مسیر اول شامل چرداول، ایلام، صالحآباد، مهران و عراق است. این مسیر متعلق به گردشگرانی است که از مناطق مختلف کشور از مبدأ ورودی شمال وارد استان میشوند. مسافران آذربایجان، تهران، شمال و… از مهمترین مسافران این مسیر محسوب میشوند. مسیر دوم نیز دهلران، مهران و عراق است. زائران جنوب کشور از جمله خوزستان، بوشهر، فارس و… که از جنوب به استان وارد میشوند از این مسیر عبور میکنند.
زائرانی که از شرق استان نظیر لرستان، اصفهان، مرکزی و … وارد میشوند این مسیر را برای رفتن به عتبات عالیات عراق انتخاب میکنند. مسیر چهارم نیز ایوان، ایلام، صالحآباد، مهران و عراق است. این مسیر متعلق به گردشگرانی است که از مناطق مختلف کشور از مبدأ ورودی شمال وارد استان میشوند. مسافران آذربایجانی، تهرانی، شمالی و … از مهمترین مسافران این مسیر محسوب میشوند.
مدیرکل میراثفرهنگی، صنایعدستی و گردشگری استان ایلام در ادامه گفت:
در این راستا برنامهریزی و ساماندهی مدیریت پذیرش گردشگران شامل اطلاعرسانی مناسب به گردشگران و زوار، تجهیز زیرساختهای لازم اقامتی، پذیرایی، اداری، ترانزیتی و تسهیل فرایندهای اداری و برقراری فضای مناسب تعاملی بین دستگاههای اجرایی ذیربط میتواند در بهرهوری بهینه و به فعل رساندن ظرفیتهای موجود بسیار تأثیرگذار باشد.
وی اعلام کرد که مرز مهران مناسبترین و بهترین راه برای فعالیتهای گردشگری و زیارتی و یکی از مناسبترین و مطمئنترین مناطق برای فعالیت اقتصادی است.
شهر مهران حدود ۱۲ کیلومتر تا نقطه صفر مرزی و کمتر از ۲۰ کیلومتر با شهرهای کرد تبار بدره و زرباطیه عراق فاصله دارد. این شهر بهعنوان حلقه اتصال مرکز استان واسط و بغداد عراق، و در طول قرنها مهمترین گذرگاه ارتباطی مردمان دو سوی مرز بوده است.
شبکه رزرواسیون هتل های عتبات آمادگی دارد تا اقامتی آرام و آسوده را در این مکان مقدس برای شما رقم زند.